ch. 5
Di.5.1
Postquam Corinthum pervenit Dion et eodem
perfugit Heraclides ab eodem expulsus Dionysio, qui
praefectus fuerat equitum, omni ratione bellum comparare coeperunt.
Di.5.2
sed non multum proficiebant, quod
multorum annorum tyrannis magnarum opum putabatur: quam ob causam pauci ad societatem periculi
perducebantur.
Di.5.3
sed Dion, fretus non tam suis copiis
quam odio tyranni, maximo animo duabus onerariis
navibus quinquaginta annorum imperium, munitum
quingentis longis navibus, decem equitum centumque
peditum milibus, profectus oppugnatum, quod omnibus gentibus admirabile est visum, adeo facile perculit, ut post diem tertium, quam Siciliam attigerat,
Syracusas introierit. ex quo intellegi potest nullum
esse imperium tutum nisi benivolentia munitum.
Di.5.4
eo tempore aberat Dionysius et in Italia classem opperiebatur adversariorum, ratus neminem sine magnis copiis ad se venturum.
Di.5.5
quae res eum fefellit. nam
Dion iis ipsis, qui sub adversarii fuerant potestate,
regios spiritus repressit totiusque eius partis Siciliae
potitus est, quae sub Dionysii fuerat potestate, parique modo urbis Syracusarum praeter arcem et insulam adiunctam oppido,
Di.5.6
eoque rem perduxit, ut
talibus pactionibus pacem tyrannus facere vellet: Siciliam Dion obtineret, Italiam Dionysius, Syracusas
Apollocrates, cui maximam fidem uni habebat. Dion